Onze vereniging was goed vertegenwoordigd met in bordvolgorde: Muhannad Kamar, Joost Scholten, Jacob Jan van Harten, Titus Hylkema, Bart Walder, John de Vries, Sjaak van As en Jelle van der Heide. Om toch tot 10 personen te komen kregen we aanvulling van twee andere schakers van wie Gerard van de Berg (van Haeghe Ooievaar) niet ongenoemd mag blijven. Hij wist op de belangrijke momenten te scoren en haalde 2 punten voor ons binnen. Met name de 1^e overwinning, tegen zijn eigen ploeggenoten nota bene, was memorabel, omdat hij in die match als laatste de volle score binnenhaalde en ons daarmee de overwinning op Heaghe Ooievaar bezorgde: 5½ – 4½.

De eerste twee matches tegen Haeghe Ooievaar en Pomar verliepen al met al voorspoedig en na twee matchpartijen ging onze vereniging aan kop. De lastigste tegenstander, Botwinnik, had in het tweede treffen juist een gelijkspel behaald tegen Haeghe Ooievaar en wij zouden in de derde matchpartij dus al voldoende hebben aan remise. Een comfortabele positie.

Helaas! Blijkbaar waren we overmoedig geworden [dat gold in elk geval voor ondergetekende] danwel moe gestreden. Het team van Botwinnik was in elk geval niet van plan om zich zonder slag of stoot van het bord te laten zetten: met de overwinning van de vorige Massakamp op zak hadden zij immers iets te verliezen. In de 3^e en laatste matchpartij werden wij door hen vakkundig van het bord gemept: 2½ – 7 ½. Ondanks het magere aantal bordpunten behaalden we hiermee de 2^e plaats en bijbehorende beker.