Het verblijf van het eerste team van RVC in de promotieklasse van de Haagse Schaakbond is van korte duur geweest. RVC had op papier het zwakste team. Handhaving was alleen mogelijk geweest als de spelers boven zichzelf waren uitgestegen. Dit was niet het geval. Het team werd laatste met slechts 1 punt uit 10 wedstrijden.

De laatste wedstrijd tegen WSC 2 ging met 4,5-3,5 verloren. Lange tijd zag het er veelbelovend uit voor RVC. Mellens was het eerste klaar. Na een Grünfeld Indische opening stond hij iets beter, toen zijn tegenstander remise aanbood. Dit werd na enig nadenken aangenomen. De partij was in zekere symbolisch voor het wat kleurloze seizoen van Mellens.

Scholten boekte aan het vijfde bord een mooie overwinning. Met zwart speelde hij een Siciliaanse opening. Op klassieke wijze werd de druk op het centrum en de damevleugel van de tegenstander opgevoerd. Dit leverde uiteindelijk 2 pionnen op, terwijl de aanval in takt bleef. In een volkomen geruïneerde stelling gaf zijn tegenstander op.

Ook Vogelenzang wist te winnen. Na de opening had hij overwicht in het centrum, waardoor zijn dame op pionnenroof kon uitgaan. Dit leverde twee pionnen op. De uitslag stond daarna vast. Hierna keerden echter de kansen. Dries en Kamar bleken helaas minder in vorm. Kamar bereikte met zwart vanuit een Caro-Kan een stelling die er op het eerste gezicht vrij gelijkwaardig uitzag. Zijn tegenstander had echter het loperpaar, waardoor toch een onaangename druk op de stelling van Kamar werd uitgeoefend. Uiteindelijk kostte dit twee pionnen. Een tactische grap werd door zijn tegenstander weerlegd, waarna een verloren eindspel resteerde. Dries speelde met zwart een orthodox damegambiet. Dit leidde tot een stevige, maar wel solide stelling. Zijn tegenstander had echter een zeer sterk paard in het centrum en wist eveneens een open a-lijn te veroveren. Dit bleek uiteindelijk beslissend. Een pion ging verloren. Pogingen van Dries om in troebel water te vissen haalden niets uit.

De drie laatste borden van RVC hielden dapper stand. Op papier waren alle tegenstanders sterker, maar in de partij bleek hier weinig van. Invaller van As groef zich als vanouds in. Zijn tegenstander wist het juiste plan niet te vinden en moest zelfs uitkijken niet in het nadeel te raken. Uiteindelijk eindigde deze partij in remise. Nitzsche kreeg een vrij onoverzichtelijke stelling op het bord, waarin zijn stukken wat passief leken te staan, maar wel druk uitoefenden op de vijandelijke pionnen. Lange tijd was onduidelijk of zijn tegenstander door het centrum een aanval kon opzetten of een pion zou verliezen. Uiteindelijk eindigde ook deze partij in remise.

Aan het achtste bord had de Pree een mooie stelling opgebouwd. Hij leek een sterke aanval te hebben, maar door een tactische combinatie ging een belangrijke centrumpion verloren. Toen de mist na alle combinaties opklaarde, stond de Pree nog steeds een pion achter en stond zijn damevleugel onaangenaam onder druk. Uiteindelijk waren deze problemen te veel van het goede, waardoor WSC op het laatste moment de wedstrijd wist te winnen.

Het is jammer dat enkele spelers van RVC dit seizoen niet in hun beste vorm staken. Kamar hield goed stand aan het eerste bord, al viel hij tegen het einde van het seizoen wat terug. Ook Scholten draaide aan het vijfde bord een redelijk seizoen. Voor Dries was het echter zwoegen en zweten aan het derde bord, terwijl ook van Mellens wat meer verwacht had mogen worden. Vogelenzang begon moeizaam, maar kwam aan het einde van het seizoen steeds beter in vorm. De onderste borden hadden het over het algemeen erg moeilijk. Dit seizoen was leerzaam voor de spelers. Volgend seizoen moet RVC 1 in de eerste klasse normaal gesproken mee spelen om het kampioenschap. Dan kan deze ervaring van pas komen.