De bekercompetitie is dit jaar gewonnen door Titus Hylkema. Enigszins verrassend maar overtuigend versloeg hij in de finale Vogelenzang. In het bekertoernooi hadden de sterkere spelers minder bedenktijd. Niet iedereen kon hier goed mee omgaan, zodat in de eerste twee ronden opvallende uitslagen vielen te noteren. Zowel Vogelenzang als Hylkema speelden het hele toernooi overtuigend. Hylkema versloeg achtereenvolgens Van As, Keuzenkamp, van Dijken en Mokadem. Vogelenzang was te sterk voor Zijlstra, Goebertus, Nienhuis en van de Heide.

De finalepartij was spannend met wisselende kansen. Vooraf was Vogelenzang licht favoriet. Op papier is hij de sterkere schaker. Bovendien is Vogelenzang een goede kenner van de openingstheorie, terwijl Hylkema op dit gebied wel eens twijfelachtige keuzes maakt. Gevreesd werd voor een snelle beslissing in de finale.

De eerste paar zetten leek het erop of dit zou worden bewaarheid. Gaandeweg werd echter duidelijk dat Hylkema precies wist wat hij deed. Hylkema offerde een pion, maar bezorgde Vogelenzang hiermee een zwakke pionstelling, terwijl bovendien zijn stukken niet goed samen werkten. Initiatief en tactiek waren belangrijker dan strategische kenmerken. In dit soort stellingen voelt Hylkema zich als een vis in het water.

Beide spelers misten sterkere voortzettingen, maar Hylkema had toch voortdurend het initiatief. De koning van Vogelenzang stond steeds op de tocht. Uiteindelijk besloot hij een kwaliteit te offeren om de aanval over te nemen. Hylkema hield echter stand en bracht zijn koning langzaam maar zeker in veiligheid. Een fout in verloren stand bezegelde het lot van Vogelenzang.