Afgelopen donderdag (1 december) speelde het eerste team zijn derde wedstrijd, een thuiswedstrijd, tegen DSC5 (in Poule 1B). Niet iedereen kon jammer genoeg van de partij zijn, maar gelukkig waren John de Vries (bord 7) en Dirk Ploeger (bord 8) bereid om in te vallen.

Aangezien we onze twee eerste wedstrijden in de poule verloren hadden en onze tegenstander de eerste twee wedstrijden gewonnen had, beloofde het een zware avond te worden. Desondanks had ik er wel vertrouwen in; onze eerste wedstrijd had net zo goed een omgekeerde uitslag kunnen hebben en in onze tweede wedstrijd had echt iedereen een slechte avond.

Dit vertrouwen kwam in eerste instantie niet erg tot uiting. Op bord 7 ging het voor John de Vries al snel mis. Hij werd overspeeld &moest al snel overdonderd opgeven. Daarnaast had ik zelf (op bord 4) eens een variant in de opening geprobeerd waarvan ik wist dat die niet de beste was &dat bleek ook wel in de ruimte die mijn tegenstander kreeg.

Gelukkig was het volgende gescoorde punt voor ons; op bord twee wist Joost Scholten in zijn gebruikelijke agressieve vecht stijl te winnen. In voorgaande partijen gaf hij het nog wel eens weg door de snel te zetten; nu zette hij nog steeds wel snel, maar liet die de overwinning zich niet meer ontglippen.

Tussenstand: 1 - 1.

Vervolgens volgende er twee remises en een verlies partij; zowel op bord 6 (Edo Nitzsche) als 8 (Dirk Ploeger) werd de vrede getekend. Dirk zijn remise was wel jammer; hij stond lange tijd heel goed, maar slaagde er uiteindelijk net niet in om de partij in winst om te zetten. Op bord 1 slaagde Muhannad Kamar er niet om overeind te blijven tegen zijn tegenstander. Die had hem al de hele tijd onder druk gezet en uiteindelijk moest hij zwichten.

Tussenstand: 2 - 3.

Voor het beeld: Met deze tussenstand waren er nog drie partijen bezig, die allemaal tegelijk in een heftige tijdnood fase terecht kwamen. Ik had zelf nog maar 1 minuut in een gewonen stelling, terwijl Bernard zijn tegenstander nog 1 minuut had in voor haar heel lastige stelling. Titus zat ook in tijdnood, maar door mijn eigen tijdnood heb ik niet meer precies kunnen zien wat daar gebeurde.

Uiteindelijk was de ontknoping explosief. Bernard naast mij won op tijd (in een uiteindelijk gewonnen stelling), ik slaagde erin om een pion voorsprong langzaam maar zeker om te zetten in een gewonnen eindspel &zette uiteindelijk de tegenstander mat. Titus daarentegen verloor jammer genoeg uiteindelijk zijn wedstrijd. Saillant detail: Uiteindelijk heb ik een hele tijd met maar 1 minuut op de klok zitten spelen &is mijn tegenstander daar ook onder geeindigd.

Eindstand: 4 - 4.

Met deze eindstand doen we goede zaken in de poule. Onze eerste matchpunt is binnen en we verlaten de laatste plek. Onze tegenstander stond eerste en had een gemiddeld hogere rating, dus een goed resultaat! Nu de volgende wedstrijden nog.