Tijdens de scheidsrechtercursus werd ik er bewust van gemaakt van het bestaan van het Multitemposchaaktoernooi, dat door SC Dordrecht georganiseerd wordt. De club van een van de mede-cursisten. Hierbij een verslag van het toernooi.

Toch naar Dordrecht
Aanvankelijk lag er een planning om mijn tijd op de atletiekbaan door te brengen, gevolgd door het volbrengen van een van de inspirerende parcoursen uit mijn repertoire. Doch de gladdigheid deed mij ’s morgens vroeg besluiten naar Dordrecht af te reizen. Ik had nog een treinkaartje naar Dordrecht zonder datum liggen en een andere meevaller maakte deze keuze verantwoord.

Het beperkte treinverkeer maakte vertrek met de geplande trein van 8u21 onmogelijk. Door snel alsnog naar HS te gaan heb ik zelfs een trein eerder, waardoor ik meer dan een uur de tijd heb om vanaf station Dordrecht op de locatie te komen, waar het toernooi om 10 uur begonnen wordt. En er dus geen paniek hoeft te ontstaan, wanneer ik de Hans Petrischool niet meteen vind. Via de achterkant van station Dordrecht wordt een parkachtig deel van de stad bereikt om via dit kerstplaatje in één keer de juiste route te vinden.

In de school staan 40 houten borden opgesteld met daarop schaakstukken in rijen van 2 en de koffie doet zich prima smaken. Tijdens het toernooi zullen er zeven dubbele ronden afgewerkt worden. Vijf ronden volgens een snelschaaktempo, tweemaal 5 minuten en driemaal 10 minuten. Waarna afgesloten wordt met twee ronden rapid met 15 minuten bedenktijd voor de hele partij per persoon.

Er wordt een deelnemersveld van 36 lieden gevormd met onder hen een aantal titelhouders. 7 deelnemers hebben een bagage van meer dan 2400-elopunten met aan de top Tigran Gharamian (2614) en Erik van den Doel (2581), die aan het eind van de dag hun rating hebben waargemaakt. Gevolgd door twee niet-titelhouders Daniel Schenkeveld en Cor de Wit.

Prima start
In de openingsronde mocht ik aantreden tegen Cor de Wit, die aan het einde van de dag op 10 punten zal staan. Genoeg voor een 4e plaats tussen enkele titelhouders. In de eerste partij wist hij feilloos mijn aanpak van het Benko-gambiet te weerleggen. In de tweede partij mocht ik met zwart, en komt er een Pirc op het bord. Onder het motto 'je moet iets' offerde ik een stuk en kon met mijn toren de achtste rij binnendringen. Het stukoffer was vooral nuttig voor de diagonaal die niet veel later ontstond, waarover ook de dame mee kon doen in het bestoken van de witte koning. Tussen de niet-schaakzetjes van wit door dwongen mijn schaakzetten een constructie af, waarbij de koning wel aangevallen kon worden, maar verder geen vluchtvelden had; ingesloten als ie was. Waarmee een nuttige overwinning geboekt werd en de strijd in een verrassende 1-1 eindigde.

In de tweede snelschaakronde over 5 minuten haal ik niet de scherpte van de aanvangsronde, waardoor Pluijmert niet echt voor de voeten gelopen wordt. Het wordt een 0-2 nederlaag.

Naar snelschaaktempo van 10 minuten pppp (3 ronden)
In ronde 3 wordt overgegaan naar een snelschaaktempo van 10 minuten en mag ik het opnemen tegen Barends. Ik mag niet klagen dat ie voor het rokeren de koning in plaats van de dame in zijn vingers neemt met de bedoeling Dc2 uit te voeren. De koning moet dus gezet worden en hij besluit niet te rokeren maar Kf1 te spelen. Het lukt me om dit goed uit te spelen en kom met 1-0 voor. De tweede partij pak ik met wit het Konings-Indisch weer eens niet goed aan. Blijven proberen; ineens ga je het zien is het motto. Maar nu geeft het Barends de gelegenheid om op 1-1 te komen.

Jansen is mijn tegenstander in de vierde ronde. In de eerste partij verbruikt hij veel tijd en is het voor mij met wit prima te houden in een Konings-Indiër die minder ongelukkig verliep dan even eerder. De aanhoudende dreiging is genoeg om de tijd bij de tegenstander als sneeuw voor de zon te zien verdwijnen: 1-0. De tweede partij speel ik met zwart een Siciliaan en mijn tegenstander een snelle f4, waarop ik na rokade vrij snel ook de f-lijn opengooi. Er komt een aanvalsdoel met de witte koning op g1 en de dame op e3. Wit ziet het, neemt maatregelen en zet zijn loper in de penning, waardoor mijn g7-g6 een stuk in het vooruitzicht stelt. Wit neemt vervolgens niet terug, waardoor de partij met Txf1# afgesloten wordt en ik voor een eerste 2-0 winst zorg. Met 4 punten mag ik gaan lunchen en houd ik er een pauze-ommetje op na.

Onderweg plaatst iemand juist een föhn op zijn wiel in de hoop zijn handrem los te krijgen. De auto op de handrem zetten is voor de meesten een reflexbeweging die je zonder na te denken uitvoert, zodra je de auto geparkeerd hebt. Als het dan 's nachts flink vriest heb je dus een probleem...

In de ronde na de lunchpauze mag ik het opnemen tegen Blommenstein. Het zal de derde en laatste ronde zijn met het 10-minuten snelschaaktempo. Er volgen twee spectaculaire partijen, waarbij er scherp gespeeld wordt. Met zwart ruil ik de witte-velden-loper af en krijg een pion op f3. Een uiterst interessant steunpunt. Met mijn stelling zwaar onder druk krijg ik een stelling waar de pionnen prima opgesteld staan met een ondersteunend paard op e4. Een octopus die bovendien pion f3 beschermt. Ik krijg mijn dame naar f1 en de partij is binnen. Met 6 punten sta ik eerste in ratinggroep 3 met 41 punten. Een ranglijst die bepaald wordt door je TPR ten opzichte van je eigen rating. Hierdoor is niet het puntenaantal bepalend. Iemand met rating 1200 en 2 punten behaalt namelijk ook een hoog positief verschil tussen TPR en rating. Maar het valt me al mee dat ik in groep 3 zit. Het toernooi is zo sterk bezet dat de 2000-plussers in ratinggroep 2 ingedeeld zijn en 1700 de bovengrens voor groep 3 is.

Rapidfase van 15 minuten pppp (2 ronden)
De laatste twee ronden wordt overgegaan op een rapidtempo van 15 minuten per persoon per partij. Eerst is Sitton mijn tegenstander. In bepaalde fasen neem ik te weinig tijd, waardoor er manco's in mijn stelling staan die niet meer terug te draaien zijn: 0-2. En sta derde in de rating-tussenstand met 33 punten. Met een nummer 4 op 20 punten. Genoeg aanleiding om in de slotronde tegen Thijs van Hoek er nog eens goed voor te zitten. Er volgen twee scherpe partijen, waarin via een gezond middenspel een eindspel bereikt wordt. Met zwart speelt Van Hoek het Benko-gambiet. Ik probeer het deze keer met een vroege loperontwikkeling naar g5 en benut de geruimde a, b en c-lijn om mijn a-pion steeds verder te laten oprukken. Thijs weet bijtijds stukkenruil af te dwingen, waardoor een zwarte pion net iets eerder de overkant bereikt: 0-1. In de tweede onderlinge partij mag ik met zwart spelen en wordt mijn stelling stevig onder vuur genomen. Geniepig laat ik pionnen oprukken en ineens is er een vork naar twee torens mogelijk omdat ik in c3 een prachtig steunveld heb. De kwaliteit neemt hij terug, maar wel ten koste van een belangrijke loper en een nog verder opgerukte b-pion. Met koning+toren mag ik het opnemen tegen koning+3 verbonden pionnen. Toren op de achterste rij houden, totdat de witte koning in een matnet staat en gedwongen wordt de bescherming van zijn pionnen op te geven. Met alle pionnen van het bord geeft Thijs van Hoek op en wordt het 1-1.

Evaluatie
Qua score is 7 uit 14 derhalve prima, zeker gezien de manier waarop de punten tot stand zijn gekomen. Het is nog even afwachten of het genoeg is voor meer dan een derde plaats in de ratinggroep. Met de prijsuitreiking wordt duidelijk dat ik er de tweede plaats mee bereikt heb. Waardoor deze dag niet alleen zeer vermakelijk maar ook nog eens rendabel was.

De treinreis huiswaarts verliep vlot, iets wat een dag later met een terugreis vanuit Amsterdam wel anders zou zijn. Maar ook de zondag ben ik thuisgekomen na een fantastische dag gehad te hebben.

Paul Koks